Note: This story was dynamically reformatted for online reading convenience. Title: Zwermvogels Summary: Zusje is wanhopig om haar broer. Keywords: inc,fic,young "Brave hond" ik aaide Buck terwijl hij vrolijk rondjes rond me heen sprong. We liepen richting de weilanden waar de knotwilgen langs de slootkanten weer begonnen uit te lopen. Op de schaduwplekken lag nog wat sneeuw van afgelopen nacht, maar het waterige zonnetje nam snel in sterkte toe en voor de middag zou alles weg zijn. Ik volgde de wolkjes die mijn gecondenseerde adem vormden bij het uitademen. Ik gooide de stok zo ver ik kon en Buck rende uitgelaten achter de stok aan. Boven mijn hoofd keerde een zwerm trekvogels terug na een lange winter in verre oorden. Ik volgde ze met mijn ogen. Wonderlijk hoe zo'n zwerm werkt bedacht ik me, het zijn maar een paar wiskundige regels waaraan ieder individu zich moet conformeren, en toch zo sierlijk. Ik liep richting de boerderij van Herman, een oude boer uit de buurt, hij verkocht zijn eieren voor een goede prijs en ze waren veel lekkerder dan die van de supermarkt. Ik liep langs het slootje richting het groepje wilgen aan het einde. Buck sprong enthousiast naast me en duwde steeds zijn stok in mijn hand. Ik gaf toe en gooide lachend zijn stok richting de wilgen. Buck rende door de flarden laaghangende mist, stukken gras en modder spatten op door zijn lompe draf, ik schoot in de lach. *** Herman zat voor zijn huis, een verfrommeld sjekkie tussen zijn vergeelde vingers. Hij groette me terwijl ik het erf op liep, "goedemorgen Floor, lekker aan de wandel?" Buck sprong enthousiast rond Herman en kreeg zijn beloning. Herman had altijd een zakje brokjes in zijn jas en gooide er een paar voor zijn voeten. Buck begon meteen druk te snuffelen en at dankbaar elk brokje op. Hij had zijn zin en rolde zich op een tevreden rolletje bij de voeten van Herman. Ik ging naast Herman op het bankje zitten. We keken zwijgend over de weilanden, Herman stak zijn sjekkie opnieuw aan en nam een diepe hijs. Terwijl hij uitblies keek hij naar me "Het wordt een mooie dag". Ik knikte en plukte een grashalm. Ik rolde hem tussen mijn vingers "Het is heerlijk fris, en de vogels keren alweer terug, het is bijna lente". Het was een heerlijke rust, de geur van tabak en de frisse lentelucht, de boerderijgeuren. Vele zomers waren mijn broer Thomas en ik hier kind aan huis, we hadden gespeeld in de balen hooi en we hadden Herman geholpen met kleine klusjes. We kregen altijd een heitje zoals hij dat noemde, een oud woord voor een beloning. Toen we ouder werden hadden we een aantal zomervakanties een bijbaantje gehad hier, stallen uitmesten, koeien en varkens voeren. Achteraf gezien veel te goed betaald voor wat we deden maar ik denk dat Herman onze aanwezigheid gezellig vond. Herman was altijd alleen geweest en pas toen we ouder werden hadden onze ouders verteld dat zijn vrouw en zoon jaren geleden waren verongelukt. Ineens begrepen we de melancholie die altijd over Herman heen hing. Die dag was ik samen met Buck naar Herman gelopen en ik had net als nu zwijgend naast hem gezeten. Sindsdien liep ik elke week wel een aantal keer langs, ik mocht hem graag. *** "Hoe gaat het met Thomas?" hij vroeg het achteloos, maar ik wist hoe graag hij hem mocht. Waarschijnlijk deed hij hem aan zijn zoon denken. "Prima, hij moet nog een half jaar en dan is hij afgestudeerd". Thomas studeerde iets technisch in Delft en woonde al 4 jaar op kamers, ik miste hem ontzettend ondanks dat hij vaak belde en soms langskwam. Herman knikte "Goed zo, En jij?". Ik keek even voor me uit, ik zat in het laatste jaar van het vwo maar ik had geen idee wat ik wilde met mijn leven en eigenlijk sloeg de angst me rond het hart als ik aan de toekomst dacht. "Gaat wel... laatste jaar vwo..." ik volgde een groepje vogels in de lucht en keek weer zwijgend over de weilanden. Herman piekte het stompje van zijn sjekkie over het erf en begon een nieuwe te rollen. "Wil je wat drinken?" hij vroeg het zonder te kijken, hij likte langs het vloeitje en rolde zijn sjekkie dicht. "Ja graag" Herman lachte "mooi, pak voor mij maar een glas melk dan" en hij lachte zijn raspende rokerslach. Ik schoot ook in de lach "Lekkere gastheer ben je" en ik stond op. De keuken van Herman was eeuwen oud leek het wel, alles in bruine tinten en ongelofelijk rommelig. Het was wel schoon, dat moest ik hem nageven, maar hemel wat een troep. Ik pakte twee glazen en schonk melk in. Ik gaf hem een glas en ging weer naast hem zitten. *** "Kijk daar" fluisterde Herman en hij wees richting de oude eendenkooi "vosjes". Ik moest even kijken en toen zag ik ze. "Mooie beesten" zei ik en ik nam een slok van mijn melk. "Schoonheid zit in elk facet van de schepping, de grootsheid zit in elke druppel modder, de splinter in je vinger, de wolken en de sterren" zei Herman en ik keek hem aan. Hij had gelijk, deze ochtend was perfect, de pracht van de complexe eenvoud. Even vergat ik mijn angst voor de toekomst en het gemis van Thomas. "Je bent een goede vriend" fluisterde ik. Herman keek me even aan en gaf me een glimlach terwijl hij een haal nam van zijn sjekkie, de tip gloeide op "Jij ook Floor". We zaten nog even en toen stond ik op "ik wilde graag wat eieren kopen, kan ik er tien rapen?" Herman knikte "Ik leg het geld op de keukentafel" zei ik terwijl ik de kippenren in liep. "Floor, gooi gelijk even een hand voer voor de kippen" Ik opende de ton met voer en schepte een portie granen, ik strooide het uit en de kippen begonnen meteen druk te pikken. Ik raapte mijn eieren en liep de keuken in om het geld neer te leggen. Ik liep nog even langs Herman en gaf hem een kus op zijn wang "later Herman". Hij keek verrast "Later Floor, pas goed op jezelf". Ik weet niet waarom ik een kus gaf, dat had ik nog nooit gedaan, maar op de een of andere manier voelde het goed om het te doen. In gedachte verzonken liep ik terug naar huis, Buck zoals gewoonlijk enthousiast rond me heen springend. *** Mijn moeder stond in de keuken "hoi Floor, heb je eieren gehaald bij Herman?" ik zette ze bij haar op het aanrecht en gooide mijn jas over de stoel "Ja, het is prachtig weer vandaag mam". Ik ging even aan de keukentafel zitten en keek naar mijn moeder. Ze was bezig met het eten voor vanavond. "Je bent al vroeg bezig met het eten mam, krijgen we bezoek?" Mijn moeder draaide zich om "Ja, je broer belde, hij komt eten en hij heeft een mededeling" Ik trok mijn wenkbrauwen op "oh gezellig, zei hij wat?" mijn moeder schudde haar hoofd. Ik stond op en liep naar de kamer, ik zette de tv aan en ging lui op de bank liggen, Buck bij mijn voeten, zijn hoofd op mijn benen. Ik lag zo een tijdje toen ik de auto van mijn broer hoorde. Buck sprong op en begon als een malle voor de voordeur te springen. Ik opende de deur en keek hoe mijn broer zijn oude Mazda parkeerde. Er zat iemand naast hem... een meisje... Mijn hart sloeg drie slagen over, ik voelde een traan die ik met kracht wegslikte. Gek kind, tuurlijk heeft hij iemand... Ik had altijd een zwak gehad voor Thomas, hij was 4 jaar ouder en hij was al zo lang ik wist de liefde van mijn leven. Als klein meisje droomde ik altijd dat ik met hem zou trouwen en dat zei ik ook altijd als mensen mij vroegen of ik op iemand verliefd was, ik zou gaan trouwen met Thomas. Naarmate ik ouder werd begreep ik dat dat niet zou gaan gebeuren en werd mijn liefde heimelijk, wanhopig. Ik probeerde elke glimp van hem op te vangen, ik hield met elke vezel in mijn lijf van hem. Toen hij uit huis ging en op kamers ging brak mijn hart, ik hoopte dat het over zou gaan, maar het ging niet over, mijn verliefdheid niet, het gemis ook niet. *** Melanie heette ze, en ik zou graag zeggen dat het een loeder was, maar dat was ze niet, het was een heel lief en slim meisje en Thomas en Melanie waren verliefd, Thomas vertelde ons dat ze van plan waren te gaan trouwen na hun afstuderen. Ik deed mijn best om blij voor ze te zijn. Melanie was heel knap en had alles wat ik niet heb, ze was lang, had een prachtig figuur met volle borsten en blond krullend haar, haar mooie gezicht complimenterend. Al was Thomas niet mijn broer, hij zou nooit voor mij kunnen vallen, ik ben klein, tenger, heb bijna geen borsten en heb bruin stijl haar. Mensen zeggen dat ik een knap gezicht heb, maar ik heb het nooit gezien, ik ben saai... een nerd. Tijdens het eten probeerde ik een normaal gesprek met haar te hebben en ik denk dat het lukte want niemand merkte dat mijn hart in duizend stukjes zwart glas op de bodem van mijn maag lag. Ik had weinig honger en excuseerde me nog voor het dessert. Mijn moeder vroeg wat er was en ik had gezegd dat ik me niet goed voelde, wat eigenlijk geen leugen was. In mijn kamer gooide ik mezelf op bed. Ik begroef mijn gezicht in mijn kussen en liet mijn tranen stromen. Diep van binnen had ik altijd gehoopt dat Thomas hetzelfde voelde voor mij, en ondanks dat er geen aanleiding was om die hoop te voeden hield ik me daar aan vast, al die jaren. Nu was het definitief, Thomas zou nooit de mijne zijn. Ik lag een half uur op mijn bed toen er zachtjes op de deur werd geklopt. Ik veegde mijn tranen weg en haalde diep adem "binnen" zei ik zachtjes. Het was Thomas. Hij ging naast me op bed zitten. "Gaat het?" Ik keek hem aan en loog "Ja hoor, ben gewoon niet lekker". Thomas sloeg zijn arm om me heen en ik kreeg kippenvel over mijn hele lijf van zijn aanraking, god wat had ik hem gemist, wat wilde ik hem dicht bij me. Zonder het te kunnen helpen barste ik weer in huilen uit, snikkend begroef ik mijn gezicht in zijn schouder. Thomas streelde sussend mijn haar "Hey Floortje... wat is er" Ik kon niet praten, en al had ik het gekund, ik kon het niet zeggen, ik kon hem niet vertellen wat er aan de hand was, dus ik zei niets en genoot van zijn troostende streling. Na een tijdje kwam ik op adem en ik zei dat het wel weer ging. Thomas vroeg of ik zin had om naar beneden te komen maar ik schudde mijn hoofd. Ik zei dat ik nog huiswerk had en ging aan mijn bureau zitten. Thomas stond op en gaf me een kus op mijn haar en liep weg "Ik hou van je Floor" ik draaide me om en toen de deur sloot fluisterde ik "Ik ook van jou Thomas... zo veel" maar hij hoorde het niet. Die avond lag ik vroeg op bed, ik wilde elke dag dat Thomas er was maar nu hij er was wenste ik dat hij nooit was gekomen, of in ieder geval niet met Melanie, niet met het nieuws dat hij ging trouwen. Huilend viel ik in slaap. *** De volgende ochtend was ik vroeg wakker, ik at snel een boterham en nam Buck mee. Ik liep naar de oude eendenkooi tegenover het huis van Herman. In het midden van de eendenkooi was een soort eiland met hierop een heuvel, op de top was een oude verweerde bank waar ik vaak had gezeten met Thomas. Ik beklom de heuvel met Buck en ik ging op het bankje zitten met een handvol steentjes. Eén voor één gooide ik ze in het water terwijl ik nadacht, Buck lag aan mijn voeten en ik genoot van de opkomende zon, het was een heldere dag. Een vlucht vogels kwam over en verwonderde me weer over de set eenvoudige regels waaraan die groep moest voldoen om zo sierlijk te bewegen en ik dacht aan mijn broer. Eenvoudige regels... zoals niet verliefd worden op je broer... bedacht ik me wrang. Ik was een mislukkeling, ik kon me niet aan die eenvoudige regels houden. Ik voelde me het equivalent van een doodgevroren trekvogel, te stom om zich aan de regels te houden en dus gedoemd om dood te vriezen. Plotseling sprong Buck enthousiast op en sprong kwispelen op en ging er vandoor. Ik riep hem maar Buck was verdwenen, ik haalde mijn schouders op, die komt wel terug. En dat klopte, na een paar minuten was hij er weer. "ey" klonk het achter me, het was Thomas. Hij kwam naast me zitten. "Hoi" zei ik zachtjes en ik gooide een steentje in het water. "Floor, wat is er?" "Niets" zei ik zachtjes, ik voelde weer tranen prikken Thomas sloeg zijn arm om me heen en ik kroop tegen hem aan "Hey Floor, we hebben toch geen geheimen voor elkaar?" Ik keek hem aan maar zei niets, ik slikte, een traan rolde over mijn wang die hij met zijn duim wegveegde. Plotseling sloeg ik mijn armen om hem heen. Ik drukte mijn lippen op zijn mond, en zoende hem, intens, met mijn tong beroerde ik zijn zachte lippen en toen brak ik me los en rende weg. Thomas riep mijn naam maar ik bleef rennen tot ik in het bos achter de eendenkooi was. Daar zakte ik met mijn rug tegen een boom aan en barste in huilen uit. Buck had me al snel gevonden, hij wist altijd precies hoe ik me voelde en hij ging bij me liggen, zijn hoofd op mijn benen. Ik aaide hem zachtjes. *** Tegen de middag liep ik naar het huis van Herman en ging naast hem op het bankje zitten "Hoi Floor, eieren nu al op?" ik keek even naar Herman en lachte flauw. "Nee, ik heb rust nodig om na te denken" Herman lachte en haalde zijn schouders op. We zaten zwijgend naast elkaar. Na een tijd stond Herman op en liep naar binnen, hij kwam terug met twee koppen thee en gaf mij er één. "Alsjeblieft Floor, en nu nooit meer klagen dat ik een slechte gastheer ben" Ik nam het aan "Dank je, Herman" zwijgend dronken we onze thee. "Wil je praten Floor?" Ik dacht even na en keek hem aan. "Nee, je zou me toch niet begrijpen, ik begrijp mezelf niet eens" en ik keek in de verte. "Ok, ik snap het" Herman legde zijn hand op mijn schouder "opgroeien is lastig, en niemand ziet de toekomst. Maar geloof me, als je terugkijkt zal je zien dat het het waard was" Ik keek hem aan en dacht aan zijn eigen verleden en plotseling voelde ik me een enorme drama-queen. Herman had de hel gezien en zat hier, in alle rust zijn wijsheden met mij te delen. Had ik maar een klein deel van zijn moed en wijsheid bedacht ik me. Ik stond op en gaf hem weer een kus "Dank je Herman, je bent een lieve vriend" Herman knikte "ik zie je later Floor" "Ja, je ziet me vanzelf weer, tot later" Samen met Buck liep ik langs de provinciale weg naar het dorp. Ik had honger maar wilde absoluut niet naar huis. Op het stationsplein zat een snackbar waar ik met Buck in mocht wist ik. Ik nam plaats aan een tafeltje met een patatje en een broodje kroket en at langzaam mijn eten op. Na het eten zou Thomas weer terug naar Delft gaan, dus nog een paar uurtjes vol maken en ik hoefde hem niet onder ogen te komen. Het was al lang donker toen ik de keuken binnen liep, mijn moeder stond aan de afwas. "Waar ben jij geweest?" vroeg ze boos "gewoon, wandelen en bij Herman" ik gaf Buck te eten en trok mijn schoenen uit. "Niet zo gezellig voor je broer he, hij heeft je amper gezien" ik haalde mijn schouders op en liep naar de woonkamer. Ik ging naast mijn vader op de bank zitten en keek samen met hem naar het journaal. *** Weken gingen voorbij en het was een heerlijke lente, elke dag wandelde ik in alle vroegte naar Herman, we spraken amper, maar gewoon even bij hem zitten was heel rustgevend. Daarna fietste ik naar school. Het waren rustige dagen, ik hoorde niets van Thomas, normaal belde hij minstens elke week met mij, maar na de kus op het bankje had ik niets meer van hem gehoord. Het gaf me op een vreemde manier rust, ik had alle hoop opgegeven, ik had me berust. De pijn werd draaglijk, zolang ik maar niet aan zijn trouwen dacht, wat toch echt steeds dichterbij kwam. Op een ochtend liep ik het erf van Herman op en ik merkte dat er iets niet goed was, Herman zat niet op zijn bankje en ik wist meteen dat er iets heel erg mis was. Ik liep het huis in om te kijken of hij daar was en ik riep zijn naam, er kwam geen reactie en toen zag ik hem, in de woonkamer, hij zat in zijn stoel, een boek op schoot. Hij was overleden, naar ik later begreep een hartaanval, hij was op slag dood. Huilend belde ik een ambulance. Ik zat verdoofd op zijn bankje toen hij naar buiten werd gedragen. Ik ben in een waas naar huis gelopen en ben snikkend in de armen van mijn moeder gevallen, met horten en stoten vertelde ik wat er was gebeurd. Die dag bleef ik thuis. Ik was mijn beste vriend kwijt, ik had nu helemaal niemand meer. De week na de begrafenis kwam een brief van een notaris, het was een uitnodiging voor het voorlezen van het testament van Herman, ik vond het vreemd, ik was geen familie, ik vroeg me af of hij sowieso familie had. Op de begrafenis waren heel weinig mensen was me opgevallen, en de meeste waren mensen die ik kende uit het dorp. Woensdag één uur zat ik in mijn mooiste kleren bij de notaris toen er nog iemand binnen kwam, het was Thomas, mijn adem stokte in mijn keel. "Hoi" zei ik zachtjes, Thomas keek me aan "Hoi lieve Floor" hij zei het zacht en in zijn mooie ogen zag ik dat hij verdriet had. Hij ging naast me zitten en hij pakte mijn hand. De pijn in mijn hart was meteen in volle sterkte terug en ik voelde een traan over mijn wang lopen "niet huilen" fluisterde hij zacht en streek de traan liefdevol weg met de muis van zijn hand. Ik knikte. *** Blijkbaar had Herman jaren geleden zijn testament op laten maken met ons als enige erfgenamen, Herman had verder geen familie meer gehad. Dat idee maakte me treurig, ik had spijt dat ik niet vaker bij hem was geweest. Herman bleek een aardig bezit te hebben gehad op het einde van zijn leven en liet ons ieder ruim 3 miljoen euro na, en de boerderij, die we ieder voor de helft erfden. Thomas liep samen met mij het kantoor van de notaris uit en hij pakte mijn hand, "ergens koffie drinken?" vroeg hij zacht. Ik knikte en liep met hem mee. We zaten aan een klein tafeltje, het was heel rustig in het cafetaria. We zwegen een tijd en toen keek ik hem aan "Ik mis Herman". Thomas knikte, "dat snap ik, jullie waren close he?" Ik knikte "Hij was mijn enige vriend" Thomas zuchtte en keek me aan "en wij? Zijn wij nog vrienden?" Ik keek weg en staarde een tijdje uit het raam naar de mensen die voorbij liepen. "Ik weet het niet, het doet me teveel pijn" Thomas stond op en rekende af. Hij zette me thuis af "Dag lieve Floor" zei hij en ik keek hem na. 's Avonds belde ik hem, ik moest weten wat te doen met de boerderij, de afgelopen weken had ik zo goed mogelijk voor de dieren gezorgd maar ik was geen boerin, de dieren moesten verkocht worden, daarna konden we beslissen wat verder te doen. Thomas stemde in en vroeg of ik hulp nodig had, ik zei dat ik het met pa zou regelen. In die week ontruimden we de hele boerderij, het was een mooie oude boerderij met een aantal stallen en loodsen op het terrein. Met wat investeringen zou het een prachtige woning kunnen zijn, het geld had ik wel, maar ik vroeg me af wat ik met zo'n grote woning moest, en daarbij, de helft was van Thomas. Misschien wilde hij er wel wonen met Melanie bedacht ik met een wrange glimlach. *** Dat weekend zou Thomas weer komen, dit keer alleen. Hij was er vroeg die zaterdag en we liepen samen naar de boerderij, het was heerlijk weer. Onderweg was Buck door het dolle en toen we op het erf liepen was hij buiten adem, hij ging meteen op zijn vaste plekje liggen. We zaten samen op het bankje en keken een tijd voor ons uit. "Het spijt me Thomas" zei ik zachtjes Thomas keek me aan "Floor... ik ben niet boos" "Waarom hoor ik dan niets meer van je?" Thomas dacht even na en keek peinzend in de verte "omdat ik je rust wilde gunnen en omdat ik in de war ben" "In de war? Waarover dan?" Ik keek hem vragend aan, soms snapte ik echt helemaal niets van hem. "Over mijn gevoelens Floor..." Thomas stond op en liep richting de stallen die nu leeg waren. Thomas gooide de deur open en liep woest naar binnen. Ik volgde hem de stal in. Thomas leunde over de rand van de hekken waar vroeger de koeien aan vast hadden gestaan. Ik ging naast hem staan. "Gevoelens? Voor Melanie bedoel je?" Thomas draaide zich om en schopte tegen een hoopje stro "Melanie en ik... we zijn al weken uit elkaar" "Wat???" ik moest mijzelf inhouden om die vraag niet te schreeuwen. "Je hoort me toch, het ging niet werken. Niet na die kus" "Hoe bedoel je? Geef je nu mij de schuld jullie breuk??" Kwaad liep ik de stal uit "weet je Thomas, vroeger was ik altijd blij je te zien maar de laatste tijd, ik wou dat je niet was gekomen, ik haat je" Thomas pakte mijn arm en trok me met een ruk naar zich toe "Hey wat doe je man, laat me los!" schreeuwde ik naar hem en ik sloeg hem zo hard als ik kon tegen zijn borst. "Haat je me echt?" vroeg hij terwijl hij mijn hoofd tussen zijn handen pakte. Voor ik antwoord kon geven voelde ik zijn lippen op de mijne, mijn adem stokte in mijn keel en ik voelde hoe hij voorzichtig mijn lippen betaste met zijn tong, teder beet hij in mijn onderlip en toen liet hij me gaan. Ik stapte verbouwereerd naar achter en keek hem aan "Thomas! Speel niet met mijn gevoelens, je breekt me" ik draaide me om en rende weg, over de velden naar de eendenkooi, huilend klom ik de heuvel op en zeeg neer op het bankje, Buck in een vrolijke achtervolging. Even later hoorde ik Thomas achter me "Floor in godsnaam praat met me". Ik stond op en maakte aanstalte om weer weg te rennen maar Thomas greep me bij mijn armen en draaide me rond mijn as zodat ik hem aankeek. "Thomas... je doet me zo'n pijn" huilde ik "Ik weet dat ik nooit de jouwe zal zijn, dat je nooit van mij zal houden zoals ik van jou hou, ik weet dat ik ziek in mijn hoofd ben, dat het ziek is om verliefd te zijn op mijn eigen broer. Maar dat is nog geen reden om met mijn gevoelens te spelen, om me ijdele hoop te geven, je mag me niet zo kwetsen" Huilend zakte ik door mijn knieen met mijn handen voor mijn gezicht "Floor, kijk me aan" zei Thomas dwingend terwijl hij voor me knielde en mijn polsen beetpakte. "Floor, ik wil je niet kwetsen en ik speel niet met je gevoelens. Weet je wat ziek is, een grote broer die zo verliefd is op zijn kleine zusje dat hij geen andere uitweg ziet dan uit huis gaan. Een oudere broer die zo wanhopig verliefd is op zijn kleine zusje dat hij bereid is een buitenstaander te kwetsen en hoop te geven op een huwelijk dat sowieso liefdeloos zou zijn geweest omdat zijn echte liefde onbereikbaar is, dat is pas ziek" Ik keek Thomas aan en zag dat de tranen over zijn wangen rolden "Meen je dat?" Thomas knikte en omhelsde me teder. Ik smolt tegen hem aan, tegen mijn grote broer en gaf hem kleine kusjes in zijn nek. "Oh Thomas... ik hou zo veel van je" zacht streelde hij mijn rug en hij draaide zijn hoofd naar mij toe. Ik keek hem in zijn ogen en toen boog hij zich naar mij en kuste me, ik opende mijn lippen en teder vonden onze tongen elkaar. Zijn handen streelden mijn nek en hij hield mijn achterhoofd beet. Mijn handen streelden zijn rug en ik drukte me tegen hem aan. Dit was beter dan mijn dromen ooit konden zijn, dit was mijn Thomas die me liefhad. "En nu?" vroeg ik hem nadat we na een tijd onze kus verbraken. "Ik weet het niet Floor, ik weet alleen dat ik van je hou" "Ik hou ook jou Thomas, ik wil je, ik wil van jou zijn" "En ik van jou" *** Aan tafel met mijn ouders voelde onwerkelijk na die middag, ik durfde amper naar Thomas te kijken, en hij naar mij. "En zijn mijn jonge miljonairs al uit de verdeling van de boerderij" Grapte mijn vader "Nee, we zijn er nog niet uit" Zei ik zachtjes "Misschien knappen we het wel op en trekken we er samen in, het is groot zat voor twee gezinnen" Merkte Thomas op Mijn hart sprong bijna uit mijn lichaam. Dat was briljant, als Thomas echt had gemeend wat hij vanmiddag zei dan was dat inderdaad een geloofwaardig en goed plan. "Lijkt me sterk dat onze Floor al uit huis wil hoor" Zei mijn moeder en keek hoopvol naar mij. Ik was echter door alle opwinding niet in staat antwoord te geven, mijn hart klopte ergens tussen mijn oren en wist zeker dat als ik zou bewegen mijn hoofd uit elkaar zou spatten. Ik keek naar Thomas en hij keek mij aan, hij meende wat hij zei. "Melanie en Floor leken het wel met elkaar te kunnen vinden" merkte mijn vader behulpzaam op, wat hem een schop onder tafel van mijn moeder opleverde. "Oh... nou daar moet ik ook nog wat over vertellen" zei Thomas schuchter "Mel en ik zijn uit elkaar" Mijn ouders keken elkaar aan... "ach jee wat jammer nou, zo'n leuke meid, he Floor?" Ik knikte, nog steeds half verdoofd. "Maar goed we moeten nog plannen maken, ik stel voor dat we zo even op jouw kamer het één en ander doorspreken en kijken hoe we het gaan regelen" zei Thomas terwijl hij naar me keek. Ik herpakte me, en realiseerde me dat ik al een tijdje als een wezenloos zat te staren "Ja is goed" Mijn moeder begon de tafel af te ruimen en keek mijn vader aan "we kunnen vanavond ook weer eens uit gaan en de kinderen de ruimte geven om hun plannen in alle rust uit te werken, als Floor echt uit huis gaat zullen we sowieso vaker op elkaar aangewezen zijn." *** Om half zeven trokken mijn ouders de deur achter zich dicht en we keken hoe ze wegreden, ik draaide me om en Thomas nam me meteen in zijn armen. Vol passie vonden onze tongen elkaar en hij tilde me op. Hij droeg me in zijn armen naar mijn slaapkamer terwijl ik zachtjes zijn nek kuste. Hij legde me op mijn bed en keek me aan. "Meende je wat je zei, wil je met mij in die boerderij wonen?" Vroeg ik hem "Het is onze enige optie op geluk, Floor, ik wil het, wil jij het?" "Ja Thomas, ik wil het, met heel mijn ziel" Thomas keek me verliefd aan. "Neem me" kreunde ik half krols terwijl ik haastig mijn shirt uittrok en mijn broek opengespte. Thomas trok aan mijn pijpen en al snel lag ik naakt voor hem op bed. Hij keek naar me en ik voelde me ineens onzeker. "Vind je me mooi?" vroeg ik hem terwijl ik met mijn armen mijn kleine borsten bedekte en mijn benen tegen elkaar drukte. "Floor, je bent het mooiste, kwetsbaarste meisje dat ik ken, je bent mijn kleine mooie nimf, mijn elfje" Zei Thomas terwijl hij zichzelf ontkleedde. Ik keek vol ontzag naar zijn erectie "Jezus Thomas...." Thomas keek omlaag en lachte, "ik zal voorzichtig zijn, en we hebben ons hele leven nog, we hebben geen haast." Ik pakte zijn arm en trok hem naar me toe, over mij heen. Thomas kuste mijn lippen en ik voelde zijn erectie tussen mijn benen, ik spreidde me voor hem, ik was zo nat en zo geil, ik wilde hem in me voelen, ik wilde mijn maagdelijkheid verliezen. Thomas zoende zachtjes mijn nek en toen mijn borsten, hij zoog zachtjes aan mijn tepel en ik voelde een schok door mijn lijf naar mijn natte poesje trekken. "Oh god ja! Thomas" Hij speelde met zijn tong rond mijn tepels terwijl hij mijn borsten met zijn handen masseerde. Ik spreidde mijn benen nog verder voor hem, mijn vocht liep langs mijn billen. Thomas begon mijn buik te zoenen en ik voelde zijn tong in mijn navel, met mijn handen woelde ik door zijn haar en hij kuste de binnenkant van mijn dijen. Ik kreunde zachtjes en toen kuste hij mijn schaamlippen, ik voelde zijn tong me openen, en hij likte over mijn kleine klitje. Ik schokte met mijn heupen en duwde zijn hoofd tegen mijn drijfnatte kutje. "Oh fuck ja... owwww" Met zijn tong penetreerde hij me, mijn broer neukte me met zijn tong. Afwisselend voelde ik hem op mijn tintelende klitje en in mijn gaatje. Het vocht gutste uit me en al snel voelde ik een vurige bal in mijn onderbuik die door mijn hele lijf heen straalde. Ik ging klaarkomen op het gezicht van Thomas. Ik kwam half overeind om hem aan te kijken en toen rolde mijn orgasme als een trein over me heen, schokkend en gillend kwam ik klaar terwijl Thomas me aankeek met mijn klitje tussen zijn lippen. Thomas kwam naast me liggen en streelde me, teder nam hij mijn borsten in zijn handen en hij speelde met mijn tepels terwijl ik langzaam weer bijkwam van mijn orgasme, mijn buikspieren schokten na bij elke aanraking. "Neuk me... ontmaagd me" Ik keek hem aan en trok hem over me heen, Ik greep zijn dikke kloppende lul en streelde mijn gevoelige klitje met zijn kloppende eikel. Ik positioneerde zijn lul tegen mijn opening en keek hem aan. "Hou je van me?" "Ja Floor, met heel mijn ziel, altijd gedaan, voor altijd" "Neuk me Thomas, nu, maak me de jouwe" Thomas kuste mijn lippen en toen mijn tong zijn mond binnendrong drong zijn lul mijn kutje binnen. Ik voelde een scherpe pijnscheut en een rekkend gevoel alsof ik uit elkaar gescheurd werd. "Oooooow oooowoowowo ow GOD oooow THOMAS!!!" Thomas stopte en keek me aan "Gaat het?" "Ja.. ja... ga door" hijgde ik hees Ik voelde zijn lul in me, mijn kut rekte op en langzaam vulde hij mijn hele lijf met zijn lul, ik had me in mijn hele leven nooit zo gevuld gevoeld. Ik sloeg mijn benen om hem heen en drukte hem tegen me aan en toen begon hij met stoten, eerst rustig maar als snel neukte Thomas me zo hard, elke stoot in me dreunde door mijn hele lijf. Mijn vocht droop uit me en ik vermoedde dat ik ook bloedde maar het kon me niet schelen, ik voelde mijn orgasme in golven toenemen en plotseling kwam ik, ik voelde mijn kutje schokken en aanspannen rond zijn dikke lul en toen voelde ik een warme golf in me tegen mijn baarmoeder aan, en nog één. Thomas kreunde mijn naam en spoot me vol met zijn zaad, mijn orgasme ging over in een allesvernietigende climax en ik gilde en schokte met mijn hele lijf, mijn kut krampte samen rond zijn lul en ik was bang dat ik hem pijn deed maar Thomas kreunde mijn naam en hij bleef stoten in me. Hij kwam nog een keer, nu een minder harde straal maar ik voelde weer zijn zaad in me. Hijgend lag hij op me, steunend op zijn ellebogen en we kusten elkaar teder, ik voelde zijn lul diep in me verslappen en toen een leegte. Hij keek me aan "Ik hou van je Floor, je bent nu van mij" Ik omhelsde hem "Jij bent nu van mij" Ik keek omlaag tussen mijn benen en zag zijn sperma vermengd met mijn bloed en vocht uit mijn ontmaagde, nog openstaande, kutje lopen. "Sjees, wat een bende" Thomas schoot in de lach *** Ik stopte mijn beddegoed in de was en hoopte dat ik het nog droog zou hebben voor mijn ouders zouden terug komen, en anders zou ik zeggen dat ik plotseling ongesteld was geworden. Ik had flink gebloed. Mijn kut klopte nog steeds, het was een prettige pijn, zeker omdat ik wist dat het Thomas was geweest die mijn maagdelijkheid had genomen. Thomas stond onder de douche, ik opende de douchecabine en stapte erbij. Hij waste me teder en toen waste ik hem. Ik speelde met zijn lul en ik voelde hem hard worden. Ik wreef mijn bovenlichaam tegen hem aan, zijn lul tussen mijn borsten, glibberig van de zeep en het water. Thomas was zo groot, of ik zo klein, ik kwam net tot zijn schouders als ik rechtop stond. Ik nam zijn lul in mijn hand en kneedde zijn ballen zachtjes, het was zo'n bijzonder gevoel. Ik knielde voor hem en likte langs de lengte van zijn lul terwijl ik hem aankeek. Hij legde zijn handen op mijn hoofd en fluisterde mijn naam. Ik pakte hem vast en likte over zijn eikel. Ik proefde hem, ondanks het water dat over ons heen stroomde. Ik opende mijn mond ik voelde hem in mij, ik speelde met mijn tong langs de schacht van zijn kloppende lul en bracht mijn hoofd verder naar voren. Zijn lul raakte mijn huig en ik moest kokhalzen, tranen sprongen in mijn ogen en ik voelde mijn speeksel lopen. Ik duwde door en voelde zijn eikel in mijn keel glijden, ik moest me ontspannen maar langzaam ging het steeds makkelijker en ik had hem in me, ik had mijn broers dikke lul diep in mijn keel. Ik begon neukende bewegingen te maken met mijn hoofd, zijn eikel schoof steeds in en uit mijn keel. Ik keek hem aan terwijl ik hem in me nam, het kwijl liep langs mijn kin. Ik schoof zijn lul uit me en ik keek hem aan. "neuk me in mijn mond, stoot jezelf diep in me, verkracht me" Ik opende mijn mond en stak mijn tong uit, klaar om door hem geneukt te worden. Ik keek hem aan en terwijl hij mijn naam noemde stootte hij zijn lul in mijn mond, ik kokhalsde weer even tot hij diep in me zat en me met krachtige stoten onteerde, ik genoot ervan, ik vond het zo geil om hem mij te laten onteren. Met mijn hand gleed ik tussen mijn benen en ik vingerde mezelf terwijl Thomas mij in mijn mond neukte, steeds harder tot hij mij grommend en kreunend volspoot met zijn zaad, ik slikte en ving een deel op in mijn mond om hem te proeven, mijn broers warme zaad.... Ik kreeg een orgasme toen ik hem in me voelde spuiten, maar verloor niet de controle, ik proefde hem terwijl ik schokkend klaarkwam. Thomas ging op zijn knieën voor me zitten en nam me in zijn armen "oh god Floor.. Mijn Lieve lieve Floor" en hij kuste me terwijl het water over ons heen stroomde. *** De droger was net klaar en het bed opnieuw opgemaakt toen mijn ouders thuis kwamen, we waren inmiddels netjes gekleed, en niets deed vermoeden dat hun kinderen elkaar boven incestueus onteerd hadden. De sekslucht was uit mijn kamer verdreven door de ramen tegenover elkaar open te zetten. We zaten aan tafel en het plan was wel rond, we zouden een aannemer inhuren om alle stallen te slopen en het terrein helemaal verkoopklaar te maken. Rond de boerderij zouden we een aardig stuk grond houden als tuin, maar we hadden geen akkers nodig. De boerderij zelf zou volledig gerenoveerd worden, alleen de muren zouden origineel blijven. Voor de vorm hadden we besloten er inderdaad twee woningen van te maken, maar met 1 keuken en 1 grote woonkamer, het enige wat in tweevoud zou worden uitgevoerd was eigenlijk de slaapkamer/ badkamer combinatie. Aan de achterzijde zou een uitbouw komen met hier ruimte voor een kantoor/studiekamer voor Thomas en mij en de verdieping erop zou extra slaapkamers bieden. Het dak zou geheel vervangen worden door riet. In de tuin zou een groot terras komen en een zwembad. Thomas had berekend dat de meeste kosten gedekt zouden worden door de verkoop van de gigantische akkers rond de boerderij. Alles zou de komende maanden in gang gezet worden en als Thomas was afgestudeerd zouden we erin trekken. Het waren lange maanden en ik ging vaak heen en weer naar Delft om samen met hem te zijn. Onze liefde was sterk, en het wachten was het waard. Na een paar maanden was het zo ver en trokken we in onze woning. Thomas en ik zijn gelukkig, al 20 jaar. Twee vogels die te stom zijn om zich te conformeren aan de simpele regels van de zwerm. pics---->> http://bit.ly/2jj3ShK